ارزیابی نظام سلسله‌مراتبی شهری استان لرستان در دورۀ 1365 تا 1390

در حال حاضر، یکی از چالش‌های اساسی دولت‌ها به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه، سازمان‌دهی ساختار فضایی ملی مطلوب در جریان شهرنشینی درحال دگرگون است. چنین ساختاری امکان تقسیم کارکرد اقتصادی، اجتماعی متعادلی را در سلسله‌مراتب شهری و منطقه‌ای فراهم می‌کند.در اغلب استان‌ها و نواحی ایران نیز سلسله‌مراتب شهری کاملاً به‌هم‌ریخته و بی‌قاعده شکل گرفته است که موجب مشکلات متعددی شده است. در این تحقیق، بررسی و تجزیه و تحلیل سلسله‌مراتب شهری استان لرستان از سال 1365 تا 1390 صورت گرفته است. روش اصلی تحقیق توصیفی- تحلیلی و از نظر نوع تحقیق کاربردی- توسعه‌ای است. آمار و اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی- کتابخانه‌ای گردآوری شده است. هدف این تحقیق ارزیابی تحولات سلسله‌مراتب شهری استان لرستان از سال 1365 تا 1390 است. در راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل آنتروپی، قانون رتبه- اندازة شهر، مدل حد اختلاف طبقه‌ای و نزدیک‌ترین همسایگی استفاده شده است. نتایج و یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد شبکة شهری استان لرستان در سال‌های 1365 و 1375 از لحاظ توزیع فضایی شهرها تقریباً حالت متعادلی داشته است، ولی در سال‌های 1385 و 1390 این حالت تعادل به‌هم‌ خورده است و توزیع فضایی شهرها نامتعادل شده است که از دلایل عمدة آن می‌توان به پیدایش شهرهای بسیار کوچک (روستا- شهرها) اشاره کرد. همچنین از لحاظ توزیع جمعیتی شهرها براساس مدل حد اختلاف طبقه‌ای ناهماهنگی و گسیختگی آماری فاحشی در دوره‌های مورد بررسی در شهرهای استان وجود دارد.